Przechodź spokojnie przez zgiełk i pośpiech i pamiętaj, jaki pokój może być w ciszy.

O ile to możliwe, bez wyrzekania się siebie, bądź w dobrych stosunkach ze wszystkimi.

Prawdę swą wypowiadaj spokojnie i jasno, i wysłuchaj innych, nawet tępych i nieświadomych; oni też mają swą opowieść.

Unikaj głośnych i napastliwych, są utrapieniem ducha.

Porównując się z innymi, możesz stać się próżny lub zgorzkniały, zawsze bowiem znajdziesz lepszych i gorszych od siebie.

Niech Twoje osiągnięcia, zarówno jak plany, będą dla Ciebie źródłem radości.

Wykonuj z serca swą pracę, jakkolwiek byłaby skromna; ją jedynie naprawdę posiadasz w zmiennych kolejach losu.

Bądź ostrożny w interesach, na świecie bowiem pełno oszustwa. Niech Ci to jednak nie zasłoni prawdziwej cnoty; wiele ludzi dąży do wzniosłych ideałów i wszędzie życie pełne jest heroizmu.

Bądź sobą. Zwłaszcza nie udawaj uczucia. Ani też nie podchodź cynicznie do miłości; albowiem wobec oschłości i rozczarowań jest ona wieczna jak trawa.

Przyjmuj spokojnie co lata doradzają, z wdziękiem wyrzekając się rzeczy młodości.

Rozwijaj siłę ducha, by w nagłym nieszczęściu mogła być Ci tarczą. Lecz nie dręcz się tworami wyobraźni. Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności.

Obok zdrowej dyscypliny bądź dla siebie łagodny. Jesteś dzieckiem wszechświata nie mniej niż drzewa i gwiazdy, masz prawo być tutaj.

I czy jest to dla Ciebie jasne, czy nie, wszechświat bez wątpienia jest na właściwej drodze.

Tak więc żyj w zgodzie z Bogiem, czymkolwiek Ci się On wydaje, czymkolwiek się trudzisz i jakiekolwiek są Twe pragnienia.

W zgiełkliwym pomieszaniu życia zachowuj pokój ze swą duszą.

Przy całej swej złudności, znoju i rozwianych marzeniach, jest to nadal piękny świat.

Bądź uważny. Dąż do szczęścia.